Edhe në mes të dhimbjes dhe të pasigurisë forca shkëlqen, mjafton të duash atë që bën dhe të durosh sepse është e vërtetë se në fund të tunelit ka dritë.
Nëse ekziston diçka që më kujton gjërat e bukura në jetë, një ndër to, patjetër që është edhe filmi “Eat, Pray, Love”.
Midis historisë së një “bote të vjetër dhe hapësirës sonë të re”, duke kujtuar traditën e ushqimeve më të shijshme, vendeve të nxehta, letërsinë dhe arkitekturën e famshme, Italia, mbetet perla e Evropës, e cila në çdo stinë është e adhurueshme për t’u vizituar.
Natyra paradoksale e kontrollit është se për të fituar kontrollin, duhet të heqësh dorë nga nevoja për të. Ne të gjithë duam të ndiejmë kontrollin e asaj që ndodhë, mirëpo kjo është e pamundur.
Kur gjeni dikë që e di saktë çfarë do dhe njëjkohësisht e humb veten, kur tregohen jashtëzakonisht analizues dhe empatik apo kur mbingarkohen dhe priren të mendojnë diçka negative para asaj pozitive, si rezultat i të menduarit se “çfarë ka mundur të jetë” në vend të asaj se ç
Udhëtimet për në destinacione më të largëta me çfarëdo mjeti të transportit dinë të jenë të mundimshme, andaj për të reduktuar lodhjen, për të shijuar pamjen dhe momentin nevojitet muzikë e mirë shoqëruese.
Ta kuptosh se ku qëndron me mendimet dhe emocionet tua është mjaft e vështirë, sidomos kur gjendesh në një situatë konfuze.
Mëngjesin e sotëm e fillova me disa pamje të çifteve që po shkëmbenin dhurata dhe lule dhe po e shijoja momentin “Humans being humans”- përqafime dhe puthje me pak fjalë e shumë dashuri.
Kur gjendemi në ato vikendet e mërzitshme që asgjë nuk “shijon”, - disponimi të rregullohet kur në televizon transmetohet diçka e mirë dhe me shumë adrenalinë. Këtë vikend një show me shumë emocion ishte Super Bowl, i cili ofroi diçka për secilin.
Tashmë e kemi kuptuar që netët si Grammys, Oscars dhe Emmys përveç se përzgjedhin më të mirin në muzikë e filma, po ashtu janë vulë edhe për modën.
