24 Gusht, 2025

Shkruan: Erletë Rrustemi

 

Kumti i editorëve: Ky artikull është shënuar për t’iu treguar gjendjen tonë emocionale, shpirtërore, politike, financiare, kulturore dhe motoristike bazuar në ngjarjet e vërteta të ditëve të shkuara dhe domethënien e tyre për ne! Artikulli është përmbledhje javore me lajme që kryesuan javë  dhe bëhen një me ty kur ndajmë lajmet e njëjta në Kosovën tonë. Paper ndanë me ty!

Sot u bë një vit prej kur ka filluar shkrimi i rubrikës ditore, “Dje n’Kosovë”. Disa ditë duke e publikuar më herët e disa ditë më vonë, në disa të shtune mangu, e disa ditë pushimi, u munduam që të kemi konsistencën duke ofruar për ty lexues i dashur përmbledhjen e ditëve në Kosovë, duke e treguar në bazë të gjendjes tonë emocionale.

Me të gjitha komentet që ti mund t’i kesh, kjo jemi ne dhe do të vazhdojmë të jemi të tillë. Duke të ofruar pikën e mirë kur ti nuk “sheh” pika të mira, duke ofruar pikëpyetje të reja kur t’i mund t’i kesh krejt të tjera. Sepse janë pikëpyetjet dhe pikëpamjet e ndryshme në jetë, që i japin ngjyra jetës.

Këto janë ngjarjet që e përkufizuan rrjedhën kryesore në Kosovë:

Procesi për zgjedhjen e kryetarit të Kuvendit ka nisur në prill dhe është kthyer në një histori të pafund zvarritjesh. Deri në vendimin e dytë të Gjykatës Kushtetuese, përgjegjësia për moskonstituimin i është atribuar Vetëvendosjes, për shkak të insistimit të saj që kandidatura e Albulena Haxhiut të votohej sipas formës që i përshtatej partisë, herë me votim të hapur, herë me atë të fshehtë.

Vendimi i Kushtetueses, i publikuar me vonesë prej gati dhjetë ditësh, nxori në pah një boshllëk ligjor: edhe nëse Kuvendi nuk e zgjedh kryeparlamentarin brenda 30 ditëve, nuk ka asnjë pasojë ligjore. Kjo i la hapur dyert për vazhdimin e bllokadës. Në seancën e fundit, LVV-ja e rifilloi me emrin e Haxhiut, e më pas me Donika Gërvallën. Asnjëra nuk arriti të marrë shumicën dhe seanca u shty.

Në rastin e Gërvallës, një deputete e VV-së refuzoi të votonte, me arsyeje personale, pasi Gërvalla kishte ofenduar më herët bashkëshortin e saj, Rexhep Selimin.

LDK-ja votoi kundër në bllok, duke e interpretuar kandidimin e Gërvallës si tradhëti politike nga një ish-anëtare.

Pas këtij dështimi, u shfaq interpretimi se partitë opozitare do të bashkëpunonin më lehtë me Listën Serbe sesa ta mbështesnin Gërvallën, duke e reduktuar identitetin e saj në “bija e Jusuf Gërvallës”, pa marrë parasysh aftësitë personale, vetëm një epitet – “e bija e Jusufit”. Ky tripi me barazim me “Listën Serbe”, “si me qenë me ta”, “si me bashkëpunu me ta”, është bo bozë dhe shumë patetike.

Në vijim, u propozua Hekuran Murati. Një pjesë e publikut e pa si mundësi për të mbyllur kapitullin e menaxhimit të kontestuar të subvencioneve dhe të interpretimeve të Kushtetutës. Por dështimi i tij e zgjati edhe më shumë bllokadën.

Sepse e kemi pa shkëlqimin e tij në ekonomi, veç tash i ka mbetur edhe drejtimi i Kuvendit.

Sot, i njëjti në propozim, dështoi sërish në përzgjedhje. Pas dështimit të Muratit, u hodh në lojë ministrja e Arsimit, Arbërie Nagavaci, dhe më pas deputeti Dimal Basha. Të tre dështuan njëri pas tjetrit.

Në rastin e Bashës, pati edhe një situatë “grotesque” do ta quanin francezët (absurde, qesharake); PDK-ja paska kërkuar një pushim dhjetëminutësh, me arsyetimin se pas kthimit mund ta mbështeste kandidaturën. Kryesuesi nuk pranoi dhe kjo kafja e papirë mbeti arsyeja pse Kuvendi nuk mori kryetarin.

Ndërkohë, qytetarët përballen me pasoja të vërejtshme “veç mos me i pasë sytë në ballë” thotë populli. Vera e këtij viti u shënua nga mungesa e dukshme e parasë në qarkullim, kryesisht për shkak të harxhimeve më të vogla të diasporës nga çmimet e rritura. Për sektorin privat, kjo gjendje është edhe më e rëndë, ndërsa pagat e larta të politikanëve, të garantuara nga buxheti, i mbajnë ata të painformuar për realitetin.

Pas vendimit të dytë të Kushtetueses, barra e përgjegjësisë nuk është më vetëm mbi Vetëvendosjen, por mbi të gjitha partitë parlamentare. Çdo deputet ka të drejtë të votojë sipas bindjes, por ka edhe detyrimin të përfaqësojë interesin e atyre që e kanë zgjedhur. Nëse çdo kandidaturë rrëzohet me argumente të përshtatura sipas rastit, procesi rrezikon të mbetet i pafund.

Kompromiset e propozuara nuk kanë sjellë zgjidhje. Ofertat e VV-së janë konsideruar joserioze, kushtëzimet e PDK-së të pamundura, ndërsa LDK-ja tani flet për marrëveshje, megjithëse më parë ka refuzuar çdo formë bashkëpunimi.

Situata ka mbetur në një ngërç ku partitë po luajnë me kohën. Ato mund ta bëjnë këtë, sepse paguhen edhe kur nuk arrijnë të japin zgjidhje ani pse energjitë e tyre tashmë janë të përqendruara te pushteti lokal, ku qarkullon edhe fuqia reale ekonomike.

***

Të mbashë dritën e shpresës ndezur, edhe kur arsyeja e fikë qiriun, është një akt trimërie që shpesh shpëton shpirtin. Ka raste kur logjika dorëzohet, por zemra vendosë të shpresojë dhe aty lind forca më e madhe e njeriut.