14 Gusht, 2025

Në disa prej vendeve më të mira evropiane, “status social” është një gjë, për të cilën shpesh nuk flitet hapur. Është aty, por i mbështjellë me edukatë, si një shishe verë e shtrenjtë në dhuratë. Në Kosovë… është me kerre e veshje të mira, e në disa raste një Instagram Live nga tavolina e parë.

Në Londër, një BMW X5 mund të jetë i avokatit. Në Prishtinë, është shpesh i dikujt që ka “punu” 3 vera në Gjermani… dhe s’e ka mbaruar ende këstin e parë. Nuk ka rëndësi nëse ke kredi për tre dekada, me rëndësi ka “kafet e vogla” me ta rujt dikush parkingun, me vozit ngadalë, me muziken që e ndalin vetëm për t’i dëgjuar komentet e kalimtarëve.

Shumë njerëz mendojnë se “makina e mirë” është si kostumi për James Bond, nuk ke nevojë të thuash asgjë, ajo flet vetë.

Logo, logo dhe prapë logo! Nëse “smart casual” do të thotë këmishë e pastër dhe pantallona të hekurosura, në shoqërinë tonë do të thotë duks Gucci, kapele Balenciaga dhe çorape me logo të mëdha sa për t’u parë nga tavolina tjetër në kafe.

Ngjyra? E gjitha e zezë, sepse duket më “serioze” edhe kur është verë dhe dielli djegë si në Dubai, nuk heqet xhaketa e lëkurës – statusi nuk djersitet.

“Keeping up with the Kardashians”, no love, trendi ka ndërru: operacionet minimaliste, pastër, mirëmbajtje e lehtë. Jo natyrale, po “natural looking”.

Në kafe supozohet që njerëzit shkojnë për të pirë kafe. Por nuk duhet të çuditesh kur i sheh njerëzit teksa kqyren, se shkohet për të parë dhe për t’u parë. Tavolina e parë është versioni lokal i “corner office” nuk është më e rehatshme, por të sheh i gjithë qyteti.

Dalin për kafe, harxhojnë 30€ në një mbrëmje, por nesër ankohen për çmimin e bukës.

Teatri i shisheve me fishekzjarre a? Kur shkon në klub, qëllimi është muzika dhe vallëzimi. Në Kosovë, qëllimi është të shohin të tjerët se çfarë ke në tavolinë.

Kur flitet për ndonjë Soho House e di që e ki fjalën për “elitën kulturore”. Në Kosovë, ka tavolinë që rezervohet për 5 mijë euro për ata që duan të shihen nga kushdo që kalon.

Shishet me pije luksoze nuk porositen sepse dikush e pi vërtet atë konjak por sepse DJ e thotë emrin tënd në mikrofon. E fishekzjarret? Ata janë versioni modern i thirrjes: “Shiko këtu, po shpenzoj para!”

Pushimet “Memories over groceries” planifikohen sipas buxhetit dhe kohës së lirë.

Por kur bëhet fjalë për status a? Në shoqërinë tonë elitare e me tendencë për të qenë elitë, pushimet planifikohen sipas “hashtags”.

Dubai, Mykonos dhe Stambolli janë më shumë statuse sesa destinacione. Ka plot që kthehen me 3 valixhe dhe 0 euro në xhep. Por fotot janë aty dhe fotot nuk hanë bukë as nuk paguajnë faturat, por të japin “likes”.

Dasmat janë Olimpiada e statusit.

Kur e këqyr hollë e hollë, dasma është një festë intime me njerëzit që ta urojnë të mirën dhe ndanë me ta.

Në Kosovë, është një konkurs ndërkombëtar për orkestra, fustan nusërie dhe pijatat më kryesore. Këngët nuk zgjedhen për shijen e çiftit, por për numrin e “shuplakave” që do të hidhen mbi tavolina. Disa dasma duken si Eurovision, vetëm se votat jepen me euro, jo me SMS.

“Çka punon?”

“Jam biznesmen.”

Kur puna shpesh përshkruhet me detaje, mes shoqërisë tonë, puna përshkruhet me një fjalë magjike: “biznes”. Nuk ka nevojë të specifikosh. Është si një kod që nuk zbërthehet.

Biznesi mund të jetë gjithçka, nga shitja e pasurive të paluajtshme deri te shitja e biletave për një koncert ku ende nuk dihet kush këndon.

Në fund të ditës, “It’s not about having money, it’s about looking like you have more than everyone else.”
E ne po ja thojmë kështu: “S’ka rëndësi çka ke në xhep, rëndësi ka çka mendon bota që ke.”