Home
Dje n’Kosovë
14 herë pritje, 1 hap mbrapa! Dje n’Kosovë
I dashur lexues, siç thotë edhe një thënie: mirësia është një gjuhë që të shurdhët mund ta dëgjojnë dhe të verbërit mund ta shohin. Këtë gjuhë duhet ta njohin të gjithë ata që e shohin veten si njerëz. Aktet e sinqerta të mirësisë flasin vetë. Ato kalojnë përtej kufijve të gjuhës, kulturës apo aftësive fizike.
12 Maj, 2025
Të vërtetët që qëndrojnë, në një vend që s’dëgjon!
Në një botë si kjo e jona, ku të largohesh është e lehtë, ndërsa të qëndrosh i angazhuar në gjërat me të cilat merresh dhe të dhurosh përherë nga vetja diçka, është e vështirë, vlerëso personat që zgjedhin të qëndrojnë. Ata që flasin të vërtetën, luftojnë që (çkado që është mes jush ajo lidhje) të funksiononi dhe që zgjedhin të rriten me ju.
11 Maj, 2025
Republika e seancave pa fund!
Lexues i dashur, në vazhdën e shumë ngjarjeve në Kosovë, kujto detajet e vogla. Mos u mërzit me njerëzit e tu më të dashur! Dikush mund të jetë duke i thënë lamtumirë nënës, teksa ti mos u bezdis pse ajo të thirri dy herë sot. Teksa dikush lutet që të kishte vetëm edhe një bisedë me babain, ti mos rrotullo sytë kur ai tenton të jap një këshillë. Vlerëso gjërat e vogla sepse kur nuk i ke bëhen gjëra të mëdha!
10 Maj, 2025
Kosova n’mes të krizës, por jo pa kafenë e mëngjesit!
Në mes të pasigurisë, kaosit politik, trishtimit personal apo ndjenjës së zbrazëtisë ekzistenciale, jeta sërish na dhuron çaste të vogla gëzimi. Ato mund të jenë një mesazh i papritur nga një mik, një ditë me diell pas shumë ditëve gri, një moment mirëkuptimi me dikë që don dhe ndonëse janë të shkurtëra, këto çaste kanë peshën për të na mbajtur në këmbë.
9 Maj, 2025
Të mos stërmendosh por jo të dalësh nga përgjegjësia! Dje n’Kosovë
Në këtë jetë, ndoshta s’ka dalje të përhershme. Por ka momente pushimi. Ka çaste ku zëri i mendjes heshtë dhe dëgjon zërin tënd. Dhe aty nisë shërimi. Mendja di të jetë burg dhe strehë njëkohësisht.
8 Maj, 2025
Në mungesë të shumicës, të paktën të kemi zë – Dje n’Kosovë!
“Nuk e di” nuk është mungesë ambicieje, është sinqeritet. Është hapësirë për të provuar, për të gabuar, për të ndryshuar mendje. Sepse jeta nuk është një drejtim i vetëm me një destinacion të fiksuar, por një hartë e hapur që i përgjigjet pyetjes: “Kush po bëhem?” më shumë se “Çfarë dua të jem?”.
7 Maj, 2025
Gjithçka rrjedhë, edhe njerëzit! Dje n’Kosovë
Të gjithë kanë një mënyrë të vetën për t’u dorëzuar njëherë në jetë. Disa e tregojnë kur heqin dorë nga të veshurit me rregull përherë, disa humbin dëshirat, disa braktisin shkollën, disa harrojnë qëndrimin ose mbështeten te muzika e trishtuar. Disa të tjerë ndalojnë së fotografuari, apo së dashuruari. E vërteta është se të gjithë kalojnë diçka që ti nuk e di, andaj tregohu i sjellshëm!
6 Maj, 2025
Asnjë ditë s’është njësoj. Dje n’Kosovë
I dashur lexues,
Dita, ditës po e kuptoj se nuk është pozitiviteti ai që na mbanë gjallë çdo ditë, por pranimi. Pranimi që jo çdo ditë është e mirë. Që do të gabosh, do të dështosh, do të ngatërrohesh. Pranimi që jo çdo gjë do të bjerë në vendin e duhur dhe se kjo është krejt normale.
5 Maj, 2025
Të padukshmet që na kushtojnë shtrenjtë! Dje n’Kosovë
Ka një lloj dashurie që ngjan me heroizëm të heshtur. Njerëz që japin, japin, japin dhe harrojnë veten. Njerëz që përkujdesen për të gjithë, por që nuk kujtohen as të ushqehen siç duhet, të flenë mjaftueshëm, të qajnë kur duhet, të ndalojnë kur janë të lodhur. Njerëz që mendojnë se vetëm duke sakrifikuar veten dinë të duan siç duhet.
4 Maj, 2025
Përvoja jonë kolektive quhet heshtje! Dje nga zemra e Ballkanit!
Njerëzit thonë: thuaje të vërtetën. Por nuk është aq e lehtë. Sepse e vërteta rrallë vjen e pastër si uji në gotë. Ajo vjen me nuanca, me të pathëna dhe me frikëra të vogla. Dhe kur përpiqesh ta thuash, shpesh përmbyllesh në mëdyshje: a është kjo e imja, apo e tyre? Dhe a do ta durojmë dot të gjithë, pasi të thuhet?
3 Maj, 2025